Wiesz, co jest piękne? Że mogę robić to, co kocham. Leżeć na dywanie do rana. Że w każdej materii mam decyzyjność. Że nie boję się poniedziałków. Że lubię swoje usta. I noce. I że mleko smakuje inaczej. I każda kawa z mlekiem smakuje inaczej.
Nie rozumiesz, nie rozumiesz, że to się skończy. Prędzej czy później dopadnie kogoś chłód rzeki albo udusi się wśród huku spalin. Może spotk...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz