czwartek, 19 października 2017

matrix 2017

Czuję się jak w Matrixie. Moje życie to jakiś science fiction film. Jak tylko skończy się ten pierdolony odcinek, to wrócę. Ze zdwojoną siłą. Obiecuję.
o
Etykiety:

3 komentarze:

  1. surrealna20 października 2017 02:07

    Oby skończył się jak najszybciej ��. Właściwie to teraz już mógłby. Fin. Koniec. Zero złych snów i pierdolonych odcinków ��.

    "Gdzie jesteś? Bądź cudem..." Jesteś. Cudem ��.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

dialogi, rocznice, (nie)porozumienia w t(ł)oku

Zaczynam prowadzić dialogi z ludźmi, których nie widziałam sto lat.

  • w(y)trącenie z równowagi
    Pabianice, to nie miejsce, to stan umysłu.
  • 14
    Dla N. i dla G. Mała dziewczynka miała wczoraj urodziny. Był tort i pewnie świeczki (w oczach), wszystkiego najlepszego , chociaż świec...